Proktologia

Anoskopia jest badaniem końcowego odcinka odbytnicy i kanału odbytu przy pomocy sztywnego aparatu w kształcie rurki o średnicy 18 – 22 mm. Zazwyczaj anoskop wprowadza się na głębokość do 10 cm. W czasie badania oceniany jest wygląd okolicy odbytu, śluzówki kanału odbytu i bańki odbytnicy. Ocenia się także napięcie zwieraczy, obecność i wielkość hemoroidów, szczelin i przetok odbytu. W przypadku stwierdzenia zmian w czasie badania, które wymagają dalszej oceny, lekarz w trakcie anoskopii może poprzez aparat wprowadzić niewielkie kleszczyki i pobrać próbki tkanki (wycinki) celem dalszej analizy.

Anoskopia jest badaniem dobrze tolerowanym przez pacjentów i zwykle bezbolesnym. Podczas zabiegu pacjent przyjmuje pozycję kolankowo-łokciową z rozstawionymi kolanami. U osób ciężko chorych lub ze zmianami w układzie kostno-mięśniowym, gdy nie ma możliwości przyjęcia wyżej opisanej pozycji, badanie wykonuje się w ułożeniu lewobocznym Simsa (pacjent ma przykurczone uda, pośladki nieco wysunięte poza brzeg stołu, tułów nieco skręconym, tak że brzuch jest zwrócony do stołu). Badaniu może towarzyszyć uczucie rozpierania w odbytnicy. Wykonanie badania nie wymaga żadnego znieczulenia. Badanie
z reguły trwa 3-5 min.

Możliwe powikłania po badaniu to krwawienie, które z reguły jest niewielkie. Najczęściej krwawienie takie ustaje samoistnie i nie wymaga specjalnego postępowania.